Jak powstaje nadruk na karcie plastikowej?

Karta plastikowa z kolorowym nadrukiem

Karty plastikowe są zadrukowywane specjalnie do tego celu przystosowanymi drukarkami. Obsługa tych specjalistycznych jest równie łatwa, jak zwykłych urządzeń do papieru.

Drukarki kart plastikowych podłączane są do komputera za pomocą kabla USB lub Ethernet (rzadko Centronics). Zainstalowanie urządzenia drukującego karty do komputera przebiega identycznie jak w przypadku drukarki do papieru. Użytkownik może wykonywać wydruki ze wszystkich programów zainstalowanych w systemie komputerowym, wyposażonych w polecenie „drukuj”. Druk kart odbywa się najsprawniej i najwygodniej, kiedy korzysta się z programów graficznych (np. CorelDraw) lub sprofilowanych programów do wydruku kart plastikowych (np. SemiCard2). Stosowanie tych drugich wyraźnie ułatwia wykonywanie wydruków seryjnych np. wydruk identyfikatorów dla pracowników, gdy zdjęcie pracownika jest „scalone” z imieniem i nazwiskiem pobieranym z firmowej bazy danych.

Dwie podstawowe metody wykonywania nadruków

Druk bezpośredni to metoda, w której karta zadrukowywana jest barwnikiem nanoszonym ze specjalnej folii. Drukarki wykonują nadruki kolorowe w pełnej palecie barw lub monochromatyczne w kolorach czarnym, niebieskim, czerwonym, zielonym, białym, złotym lub srebrnym (termotransfer).

Proces druku bezpośredniego przebiega w ten sposób, że głowica drukująca zostaje dociśnięta do karty poprzez folię z barwnikiem umieszczoną pomiędzy głowicą a kartą. Głowica rozgrzewając się odciska barwnik z foli w plastik karty. W przypadku druku kolorowego na jedną wydrukowaną kartę zużywany jest zawsze taki sam odcinek foli z czterema panelami kolorów podstawowych: żółtym, magenta, cyjanem i czarnym. Ponadto, na foli znajduje się piąty, przeźroczysty panel tzw. warstwa overlay, która pokrywa całą powierzchnię karty i chroni ją np. przed promieniowaniem UV, zadrapaniami, czy innymi zniszczeniami. W przypadku druku kart z paskiem magnetycznym lub elektronicznym układem stykowym, warstwa overlay naturalnie nie jest nanoszona na pasek magnetyczny i styk elektroniczny. Gdy natomiast karta zadrukowywana jest metodą druku monochromatycznego folia jest jednobarwna, a na wydruk zużywana jest tylko taka ilość folii, jak szeroki jest nadruk.

Druk bezpośredni może się odbywać w jednej z dwóch technologii: termotransferowej lub termosublimacyjnej. Druk termotransferowy polega na uzyskiwaniu obrazu na karcie plastikowej poprzez podgrzewanie pigmentu zawartego w taśmie termotransferowej. Taśma termotransferowa przesuwa się nad powierzchnią karty, a rozgrzana głowica drukarki uwalnia substancję barwiącą z taśmy i dzięki dociskowi przenosi ją na powierzchnię karty. Za pomocą tej techniki można dokonywać druku na różnych rodzajach podłoży. Druk termotransferowy cechuje wysoka trwałość. Używając wymiennych, jednokolorowych taśm barwiących, stosowanych w metodzie termotransferowej, można uzyskać grafikę cechującą się rozdzielczością 200 do 300 dpi.

Druk termosublimacyjny to metoda zbliżona do techniki druku termotransferowego, która polega na sublimacji stałych warstw farby z folii za pomocą wysokiej temperatury (przechodzenie pod wpływem ciepła ze stanu stałego w gazowy) i przenoszone na kartę plastikową. Farba w stanie gazowym wnika następnie w powierzchnię podłoża karty i wywołuje reakcję chemiczną. Dzięki możliwości zmian temperatury głowicy drukującej można sterować ilością przenoszonej farby. Prezentacje obrazu wyglądają raczej jak zdjęcia a nie obraz drukowany. Metoda ta idealnie nadaje się do druku identyfikatorów ze zdjęciem.

Zupełnie inna filozofia druku stosowana jest w drukarkach retransferowych. Nadruk retransferowy polega na naniesieniu obrazu na tzw. Transfer Film. W drugiej fazie procesu drukowania film i karta łączone są ze sobą. W efekcie, uzyskiwana jest wspaniała jakość wydruku, od krawędzi do krawędzi karty. W druku retransferowym możliwy jest nadruk problematycznych lub nierównych powierzchni kart.

Którą technologię wybrać?

Zarówna metoda druku bezpośredniego jak i retransferowego, mają swoje wady i zalety. Ten pierwszy rodzaj wymaga czystej powierzchni kart, lecz nie ma ryzyka oderwania warstwy zadrukowanej. Drugi cechuje wprawdzie bardzo wysoka jakość i odporność na ścieranie, a nadruk może być wykonywany na kartach, których powierzchnia nie jest fabrycznie czysta, ale w przypadku druku retransferowego istnieje możliwość rozwarstwienia filmu i karty.

Bez względu na to, jaką metodę druku wybierze użytkownik, każda z zadrukowywanych kart może być inna. Sprawia to, że urządzenia do tworzenia kart plastikowych idealnie nadają się do zarówno do przygotowywania identyfikatorów ze zdjęciem lub personalizowania kart, jak i biletów, kart pokojowych w hotelach, kart bibliotecznych, stałego klienta.

Rekomendowane artykuły